Consortium Normaliseren & Versterken van het gewone leven
In dit onderzoek willen we het alledaagse van gezinnen versterken door hulpbronnen in de leefomgeving beter te benutten, professionals te ondersteunen om meer ruimte te maken voor normaliserend werken en een meer normaliserende taal te hanteren in het opvoeden en opgroeien.
Achtergrond
Steeds meer jeugdigen en ouders lopen vast tijdens het opgroeien en opvoeden (SER, 2022). Met dit consortium willen we de leefomgeving van gezinnen versterken door drie oorzaken van een op het individu gerichte aanpak en hoog jeugdhulpgebruik aan te pakken: hulpbronnen voor het versterken van het ‘gewone leven’ zijn minder bekend dan de wegen naar een individuele behandeling. Dit wordt mede in stand gehouden doordat: ouders, jeugdigen én professionals veel in psychologische taal over problemen denken. Dit vernauwt hun blik waardoor oplossingen in de leefomgeving van gezinnen buiten beeld kunnen blijven. Bovendien weten organisaties die ruimte willen maken voor een normaliserende blik, niet goed hoe ze de huidige focus op psychologische taal en handelen moeten doorbreken, omdat er zoveel verschillende belangen en belanghebbenden zijn.
Doel
Het het aanpakken van deze oorzaken streven wij naar een maatschappij waarin de gezamenlijke krachten van jeugdigen, ouders, familie, vrienden, buren, kinderopvang, scholen en verenigingen tot hun recht komen, waardoor gezinnen gedijen in een sterk ‘gewoon leven’. Centraal staat dat oplossingen voor uitdagingen in het opgroeien en opvoeden zoveel mogelijk gezocht worden in het gewone leven. Wanneer dit betekent dat professionele hulp niet nodig is, wordt deze niet ingezet. Hiermee kunnen we de zorg beschikbaar houden voor jeugdigen en gezinnen met complexe en/of meervoudige problematiek. Wanneer professionele hulp wel nodig is, is dit altijd in aanvulling op de aanwezige krachten in het gewone leven.
Methoden
Het consortium is opgedeeld in drie werkpakketten:
- Werkpakket 1 gaat over het versterken van het gewone leven. We ontwikkelen producten en handvatten om in de wijk, samen met gezinnen, aanknopingspunten in het gewone leven makkelijker vindbaar en uitvoerbaar te maken.
- In werkpakket 2 werken aan de taal van de samenleving. We creëren ruimte voor een normaliserende taal en handelen door te werken aan een passende, terughoudende rol voor psychiatrische classificatie die door alle partijen in de wijk wordt gedragen. Parallel hieraan vullen we deze ruimte met meer normaliserend, contextgerichte taal en handelen.
- Werkpakket 3 betreft samen lerend doen wat werkt. We verspreiden deze kennis naar organisaties in het jeugdveld en de opleidingen (mbo/hbo/wo).
In WP1 en WP2 gaan we in twee proeftuin-gemeenten (Utrecht en Pijnacker-Nootdorp) aan de slag met deze thema’s. Het benutten van de drie bronnen van kennis staat in alle deelprojecten centraal. Vanuit ervarings-, praktijk- en wetenschappelijke kennis gaan we aan de slag met het vergroten van de collectieve weerbaarheid binnen een wijk. Zo kunnen jeugdigen en opvoeders beter omgaan met alledaagse vraagstukken rond opgroeien, kunnen zij de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen in het leven beter aan en zijn draaglast en draagkracht meer in balans.
Samenwerkingspartners
Hogeschool Windesheim Zwolle, Hogeschool Utrecht, Rijksuniversiteit Groningen, LUMC, NJR, Sandra Schenk (ouderperspectief), Gemeente Pijnacker-Nootdorp en Gemeente Utrecht
Opbrengsten
- Handvatten om aanknopingspunten in het gewone leven beter te vinden en benutten.
- Strategieën voor professionals om binnen organisaties meer ruimte te maken voor normaliserend werken.
- Strategieën om een meer normaliserende taal te formuleren en te gebruiken tijdens het opgroeien en opvoeden.
- Kennis uit het onderzoek wordt tevens verspreid richting het werkveld en ingebed binnen de sociale, educatieve en medische opleidingen van de betrokken kennisinstellingen.
Stand van zaken
Het project is op 1 maart 2025 gestart.
Looptijd
maart 2025 - februari 2029
Neem voor meer informatie contact op met Anne Steenbakkers: a.t.steenbakkers@hhs.nl