Methoden – onderzoek Zeg je JA tegen MDMA?!
We wilden in het onderzoek antwoord op de vraag: Hoe kunnen jongeren met PTSS en hun ouders voorgelicht worden over MDMA-therapie?
Wat hebben we gedaan?
Het onderzoek bestond uit drie stappen, namelijk een vragenlijst, interviews en een ontwikkelgroep. De onderzoekers werden daarbij geholpen door de begeleidingsgroep. Wat dat betekent, leggen we hieronder uit.
Vragenlijst
We hebben een vragenlijst gestuurd aan jongeren met PTSS (16-26 jaar) en ouders van jongeren met PTSS. De vragenlijst had de volgende onderdelen:
- Waaraan denken ze als ze MDMA-therapie lezen?
- Uitleg over MDMA-therapie
- Staan ze open voor MDMA-therapie voor henzelf of anderen?
- Welke voor- en nadelen zien ze in MDMA-therapie?
- Welke informatie willen ze als zij of hun kind de therapie overweegt? En willen ze dat bespreken met hun ouders / hun kind?
- Algemene informatie (leeftijd, gender, ernst huidige klachten, etc.)
Deelnemers hebben we gezocht via behandelcentra, hogescholen, universiteiten, onze persoonlijke netwerken, sociale media en de Telegraaf. In totaal hebben 59 jongeren en vier ouders de vragenlijst ingevuld.
Interviews
We hebben jongeren, ouders en therapeuten geïnterviewd. Met interviews wilden we meer informatie krijgen over de volgende onderwerpen:
- Welke impact heeft PTSS?
- Wat zijn jouw ervaringen met behandelingen voor PTSS?
- Hoe denk je over MDMA-therapie?
- Wat is belangrijk in voorlichting over MDMA-therapie?
- Hoe zou voorlichting eruit moeten zien?
- Hoe gaan jongeren in gesprek met hun naasten over MDMA-therapie?
Deelnemers waren jongeren en ouders die de vragenlijst hadden ingevuld en hun contactgegevens hadden achtergelaten. Therapeuten hebben we via behandelcentra en in ons eigen netwerk gevonden. We hebben 8 jongeren, 3 ouders en 6 therapeuten geïnterviewd.
Ontwikkelgroep
Met de ontwikkelgroep hebben we gewerkt aan de voorlichting over MDMA-therapie: deze website en de animatiefilm van de startpagina. We zijn met drie jongeren, twee ouders en een therapeut drie keer online bij elkaar gekomen. We hebben de volgende stappen doorlopen:
- De resultaten van de vragenlijst en interviews besproken. Daarna het voorlichtingsinstrument gekozen: een website en animatiefilm.
- Samen hebben we de inhoud van de website en animatiefilm bedacht.
- De onderzoekers hebben een filmscript gemaakt, de rode draad van de website gemaakt en de teksten ‘Feiten en fabels’ geschreven. Hier heeft de ontwikkelgroep feedback op gegeven.
Na de bijeenkomsten hebben de onderzoekers de website afgemaakt. De ontwikkelgroep heeft hier nog een keer feedback op gegeven. De animatiefilm, die je op de voorpagina kan vinden, is gemaakt door DPI.
Begeleidingsgroep
De onderzoekers zijn door de begeleidingsgroep geholpen bij het onderzoek. De begeleidingsgroep bestond uit twee jongeren, een ouder en een onderzoeker. Zij dachten mee over hoe we het onderzoek hebben gedaan. We zijn twee keer bij elkaar gekomen en ze hebben twee keer via de mail meegedacht. We bespraken de vragenlijst, de interviewvragen en hoe we de ontwikkelgroep hebben gedaan. Ook hebben ze feedback gegeven op de website.
Wie hebben dit gedaan?
Het onderzoek is uitgevoerd door Gunou Mahmoud, Anne Steenbakkers, Cevin Tan en Rob Gilsing. Zij zijn werkzaam of studeren bij De Haagse Hogeschool.
Gunou is ervaringsdeskundige in de jeugdhulp en student Social Work AD aan De Haagse Hogeschool. Zij is vanaf haar 13e in behandeling voor PTSS, maar behandelingen hebben haar nog niet genoeg geholpen.
Anne is onderzoeker bij De Haagse Hogeschool. Binnen het lectoraat Jeugdhulp in Transformatie doet zij onderzoek naar de jeugdhulp in de regio Haaglanden. Zij doet veel participatief onderzoek, oftewel onderzoek mèt jongeren en ouders.
Cevin is geneeskundestudent en als student-assistent werkzaam geweest op dit project.
Rob is lector van het lectoraat Jeugdhulp in Transformatie van De Haagse Hogeschool. Hij stuurt het praktijkgerichte en regionale onderzoek naar de jeugdhulp aan. Hij vindt het belangrijk dat onderzoek ook echt tot betere zorg leidt.